Ўзбекистон Республикасидаги алоҳида эҳтиёжли болалар учун инклюзив таълим

Муаллиф: Самарқанд шаҳар, 35-мактабнинг 1-«Д» синф ўқувчиси Жўрақулова Дилнуранинг онаси

Кўргулик экан, куйиш натижасида қизимнинг 1,5 ёшида икки қўлидаги бармоқларини кесиб ташлашди. Шунга қарамай, биз 35-умумтаълим мактабига боришга тайёргарлик кўра бошладик. Янги ўқув йили бошида болалар, ўқитувчи ҳаммага ўхшамайдиган. алоҳида эҳтиёжли Дилнурани қандай кутиб олар эканлар, деган хавотирда эдик. «Биз тўғри танлов қилдик» дейишга арзийдиган вақт ҳам ўтди.

Қизим яхши ўқимоқда, тенгдошлари билан дўстлашган, ўқитувчиси билан яхши муносабатда. Ота-оналар мажлисида Дилнуранинг дафтарларини ўрнак сифатида кўрсатилиши инклюзив таълим мувафаққият йўлида эканлигининг далилидир. Унинг асосий эҳтиёжлари сифатли таълим олишига тўсқинлик қила олмади. Алоҳида эҳтиёжли боланинг онаси сифатида шундай фарзанди бор бошқа ота-оналарга айтишим керакки, «Сиз барчасини уддалайсиз, инклюзиядан қўрқманг!»